EŞİTSİZLİK BAKIŞ AÇISI
Dünyada ülkeleri arasında bir eşitsizlik olduğu aşikar, ama bu eşitsizliğe hangi açıdan baktığımızda çok önemlidir. Bir çoğumuz eşitsizliğe parasal ve sınıfsal bakıyoruz, emek ve değer açısından hak etmediğimiz bir eşitsizlik olduğunu düşünüyoruz, bu sınıfsal eşitsizlik ancak kendi ülkemizin içinde toplumsal olarak ortaya çıkan bir eşitsizliktir, peki bunu küresel olarak dünya ölçeğinde ele aldığımızdan ne olur. Dünya ülkeleri arasında ürettiğimiz değer nedir, bu ürettiğimiz değerlerin ne kadarını diğer ülkelere aktarabiliyoruz.
Şimdi aynayı ters çevirip ülkeler arasındaki eşitsizliğe birde öyle bakalım. Refah, sosyal yaşam, eğtim, sağlık, insan hakları vb her alanda bakış açımızı değiştirirsek; almanya bugün 80 milyon nüfusu yerine 200 milyon sayıda nüfusa sahip olmalıydı ve türkiye nüfusu 79 milyon yerine 40 milyon nüfusa sahip olmalıydı. Yine abd nüfusu 321 milyon yerine 1 milyar nüfusa sahip olmalıydı ve çin 1 milyar 400 milyon nüfus yerine 100 milyon nüfusa sahip olmalıydı. Yine İngiltere 63 milyon nüfusa yerine 500 milyon nüfusa sahip olmalıydı ve Hindistan 1milyar 251 milyon nüfus yerine 70 milyon nüfus olmalıydı. Afrika, kuzey Amerika, ortadoğunun sıkıntısı ve nüfusu çok olan ülkelerde nüfusların binlerle ifade edilebilecek kadar az olması gerekirdi. Ama maalesef ülkelere ve toplumlara bu açıdan baktığımızda, Refah, sosyal yaşam, eğtim, sağlık, insan hakları vb açısından baktığımızda derinlemesine bir uçurum olduğunu görüyoruz. Peki, Refah, sosyal yaşam, eğtim, sağlık, insan hakları vb gibi yaşamsal ihtiyaçlar karşılanamadığı halde bu kadar çok nüfus arzusunun sebebi ne olabilir _?.
1) Saf cehalet
2) Tehdit algısı ile savaş piskolojisi
Ama bireysel olarak kesinlikle zarar göreceğimiz algılardır bunlar.
Önemli olan bir konuda varki; hala dünyamızda, kendi yaban alışkanlıklarından kopmamış, soyunup kendi vücutlarına boyalar süren, ve saçma sapan hiç bir anlamı olmadan hayvani sesler çıkararak, kendi etrafında hoplayıp, zıplayan, vucutlarını döven ve bununda adına geleneksel dans diyen toplum ve insanlar vardır. bu örneği bir demetin dip/balşangıç noktası olarak görebiliriz ve bu demetin türlü şekillerini, hallerini, bu tür baktığımız ülke ve toplumlarda rahatlıkla gözlemleyebiliriz. Kültürel çeşitlilik savsatası bu kadar aşşağılarda olan durum, medeni bir toplum tarafından dokunmadan, iteklemeden, nasıl insanların evrensel zihinsel eşitliği sağlanabilir, veya kendi kendilerine medenileşmelerini kaç yüz yıl beklemek gerekir. Yani bir eşitsizlikten bahsedecek olursak, en büyük eşitsizlik eğtim eşitsizliğidir, cehalet her mazlumun en büyük dostudur.
Bir afrikalı belgeselini izlereken, gözlerin gördüğü şey açlık ve sefalet çeken insanlardır, muhakkak. ama zihin gözüyle bakmayı başarırsan orada sayısız, boy boy, minnacık, çocuklar göreceksindir. afrika gibi sefalette zirve yapmış, her şeyden mahrum bir yerli toplumda, böyle berbat bir yaşama/hayata bir çocuk getirmesem iyimi ederim diye bir düşüncenin oluşması tabiki beklenemez. Çünki bilgiden yoksun, saf cehalletin örnekleridir, zihin gözü onlara bakıp acımak yerine, bu saf cehaleti görür, görmelidir. bu saf cehaletten kurtulup medeniyete geçme sıçraması, yine aynı cahilin zihnine bırakılamayacak kadar önemlidir. Bunu ancak akıllı/zeki zihinler yapacaktır, evet bunu yaparken kendi menfaatine faydalanacaktırda, bu kaçınılmaz, zalimlik yarıştırmaktansa gerçeğin tesbitini yapmak gerektiğinden bu somut tesbiti yapmaktayım
pcked
