ZEİTGEİST ZAMANIN RUHU - HOLOGRAFİK EVREN VE DİN

HOLOGRAFİK EVREN VE DİN

Holografik evren düşüncesi ile din'in yorumlanması din'lerin yorumlarla yeni bir çıkış kapısı bulmaya çalışması, son sürat devam ediyor. öyle sanaldan daha sanala, soyutdan daha soyuta boyutuyla açıklanıyorki, ortaya hangi fikir veya bilimsel veri konursa konsun din hemen yorumlarla zaten bu bilgi bende var diyor, kısacası komediye devam ediyor.

Evet bu hologram dünyayı doğru kabul edebiliriz , evreni, insanı, her şeyi. ama bu din'lerin tutarsızlığını, bakış açısını kurtarmaya yetermi. ne alakası var, ne gibi bir bağlantı kurulmaya çalışılıyor. dinlerin açıkladığı ahireti ve adaleti açıklıyormu, hiç sanmıyorum.

Bu hologram evrenin anlatımı öyle bir boyuta getiriliyorki.
bir ses geliyor heeey bak bu dünya ve içinde yaşadıkların, gördüklerin, algıladıkların, hissetiklerin hepsi gerçek dışı. bak sana bir sır veriyorum dinle, uğruna yapılan, toprak savaşları, ganimet savaşları, ölümler, hastalıklar, gözyaşları, inanç uğruna insanların birbirlerini gömmeleri, işgenceler bunların hepsi sanal dünyadaki algınla alakalı. yani gerçek değilsin, aslında senin gerçeğin metrix filmindeki gibi başka bir yerde, senin gördüklerin hissetiklerin sadece hologramdan ibaret. peh peh peh.

Tamam öyle düşünelim. o zaman hologram bir dünyada yaptıklarımız yüzünden bizi kimsenin cezalandırmıyacağını'da biliyorsun değilmi_?

Suratına yediği tokatın acısına, heeey o sadece bir algıdan ibaret gerçek değil, her şey hologram diyebiliyorsan. dini gerekçe ile açıkladığın cennet, cehennem helal, haram, ahiret azabı v.b hiç bir şeyin gerçek olamıyacağını biliyorsun öyle ise.

Hologram boyutundan çıkıp, gerçek boyutunda uykuda olan insan uyandığında, ona yediği tokatın gerçek olmadığını söylersen, oda sana attığı tokatın gerçek olmadığını söyler. çünki ben uykudaydım o sadece hologram evrendeki algıdan ibaret der. böylece kul hakkı v.b hiç bir kavram somutlaşamaz.

Yani uykudaki adamın rüyasının içindeki adamda din ile başka bir rüya görüyor.
şöyle açıklıyım;somut olan uykudaki insan, soyut olan onun rüyası (gerçek değil). ama gerçeğin rüyasındaki kişininde ''din'' ile kendi içinde başka bir rüya gördüğü açık. burada, soyuttan daha soyuta bir gidiş var.

Somut insan yaşamı ortada dururken bu kadar çok soyut yaşam arayışı neden. hadi diyelim soyut'da gerçek bilgiye ulaşabilme ihtimali'de var, peki somutta kaybediklerimizi, yaşamı ıskaladığımızı, kaçırdığımızı gören yokmu. geçen süreç içinde anlanmsız, manasız, gereksiz, sorunlar içinde yok olan hayatlar var. bu kadar çok bize göre soyutla uğraşmaktansa, bizim algımızla somut olan doğa, canlılar ve insalar'la (din,dil,meshep,ırk,ideolojiler ve insana sonradan eklenmiş ne kadar ayrıştırıcı düşünce varsa hepsinden sıyrılarak, sadece insan,doğa ve canlıları ön planda tutarak) ''savaşsız, zararsız, kaliteli'' şekilde, bir arada nasıl yaşarız diye çabalamamız daha anlamlı olmazmı. ne değişir ? olaki bizler birer hologram yansımasıyız, bizler bir rüya kişisiyiz ne farkeder. sonuçta bizim yaşam algımız, acılarımız, sevinçlerimiz, bizim boyutumuz için ne kadar gerçekse, işte odur bizim gerçeğimiz. bir rüyanın insanı olmamızın ne gibi bir önemi olabilirki. kendimizi bu kadar değersizleştirme azmimiz neden.
pcked